چرا برند ایرانی را دوست نداریم؟
در وضعیت امروز بازار ایران که مدیران برندها نگران شرایط هستند و تحریم ها باعث شده است
که نوسانات به اوج برسد و ناخودآگاه چاره ای جز حرکت به سمت تولید ملی نداریم شاید بهتر باشد به برند هایی که فعالیت می کنند بیشتر بپردازیم.
سال هاست که عادت کرده ایم برند ایرانی را مصرف کنیم ولی دوستشان نداشته باشیم
چرا که برندهای ایرانی صرفا از نوع غوغا سالاری هستند برند سن ایچ و کاله و مینو و سان استار و …
را هر روز از سوپرمارکت ها خرید می کنیم بدون داشتن تعلق خاطر به آنها.
چرا که فقط در تبلیغات تلویزیونی و بیلبورد ها و … آنها را شناخته ایم و هیچ برندی سعی نکرده است که تفاوتی برای خود درذهن مخاطبان ایجاد نماید.
هیچ مدیری نکوشیده که برای برند خود احترامی بین مخاطبانش ایجاد نماید و با وجود اینکه ما مردمانی هستیم که احترام را می فهمیم زیبایی را می شناسیم هیچ گاه به برندهای مملکت خود علاقه ای نداشته ایم.
وهمین موضوع دلیلی است برای اینکه در شرایط فعلی با دید بازتری به برندها نگاه کنیم و صرفا سعی بر تولیدی که نیازها را برآورده سازد تمرکز نداشته باشیم و بدانیم که برآورده کردن نیاز جامعه شرایط لازم برای برندسازی است ولی اصلا شرایط کافی محسوب نمی شود.
برند باید بتواند در بازار نسبت به رقبا ایجاد تمایز نمایدبه طوری که قابل احترام باشد و مخاطب به محصولاتش عشق بورزد و پشت برندی که شناخته می شود هویتی باشد که مخاطب را به برند وصل نماید.
ما با داستان ها بزرگ شده ایم و تنها در صورتی می توانیم برندها را دوست بداریم که داستانشان را بشنویم و آن را جزئی از زندگی خود بدانیم.
بدون دیدگاه